AXIO

Podekscytowana chwyciłam wielkie pudło do ręki. Gra logiczna! Reiner Knizia! Dla 1-4 graczy. Tak, tak, tak! Szybko obejrzałam zawartość pudła i chwyciłam instrukcję, by móc jak najszybciej zagrać. Zaczęłam przecierać oczy ze zdziwienia. Przecież te zasady znam. Przecież to jedna z moich ulubionych gier logicznych. Co jest grane?

Z pomocą przyszło mi BGG. Zacznę więc od początku. W 2004 r. została wydana gra Geniusz (Ingenious) Reinera Knizii. Gra na koncie ma 16 nagród i nominacji m.in. nagrodę Mensa Select (2005 r.) i nominację do Spiel des Jahres (2004 r.). Do dziś, w rodzinie gier Ingenious, pojawiło się w sumie 11 tytułów w postaci gier niezależnych, dodatków, gier podróżnych czy wersji dla dzieci. Jedną z nowości w tej rodzinie jest właśnie AXIO, która to bazuje na zasadach znanych z Geniusza, ale wprowadza kilka modyfikacji.

Pudło pełne abstrakcji

AXIO to abstrakcyjna gra strategiczna, stąd należy się spodziewać elementów estetycznych i solidnych, ale za to z bardzo prostą grafiką. W pudełku każdy element ma swoje miejsce w dobrze zaprojektowanej plastikowej wyprasce. Elementy wykonane są przede wszystkim z grubej tektury, ale znajdzie się też i trochę plastiku, i płótno. Plansza do gry została podzielona na 3 strefy przy pomocy siatki złożonej z kwadratów. Strefa wewnętrzna (biała) przeznaczona jest do rozgrywki dla 2 osób i ma rozmiar 9×9 pól, kolejna strefa (biała i jasnoszara) tworzy pole wielkości 11×11 kwadratów i przeznaczona jest dla 3 graczy, najbardziej zewnętrzna strefa (biała, jasno i ciemnoszara) ma rozmiar 13×13 pól i stanowi obszar gry dla 4 graczy. W wewnętrznej strefie znajduje się 5 pól oznaczonych różnymi kształtami, tworzą one pola startowe, do których gracze muszą dołożyć pierwszą płytkę na początku rozgrywki. Na polu gry umieszcza się prostokątne płytki z 2 kształtami, tymi samymi lub różnymi. W grze występuje 5 rodzajów kształtów (5 kolorów). Płytki są losowo dobierane z płóciennego woreczka i umieszczane na plastikowym statywie. Każdy gracz posiada również własną planszę punktacji i 5 bardzo ładnych, sześciennych znaczniki punktów. W tej serii gier, po raz pierwszy pojawiły się są plastikowe piramidki.

Rozgrywka

Każdy gracz dysponuje pulą 5 losowo dobranych płytek, uzupełnianą po każdym wyłożeniu płytki na planszę. Płytkę można położyć w obrębie pola gry (zależnym od liczby graczy) w dowolnym miejscu, obok już wyłożonych płytek lub na izolowanych polach. Symbole na płytkach nie muszą się ze sobą łączyć. Po odpowiednim ułożeniu płytki uzyskuje się punkty za wszystkie przyległe kolory (pasujące do naszej płytki) znajdujące się w linii prostej. Właśnie położona płytka nie daje punktów. Liczba możliwych punktów do zdobycia zależy tylko od tego gdzie położymy płytkę i jakie układy kolorów znajdują się już na planszy. Przy odpowiednim układzie, jednorazowo można zdobyć sporo punktów, ale też można nie zdobyć żadnego.

Jeśli po dołożeniu płytki gracz stworzy 1 wyizolowane pole (1 kwadrat otoczony z każdej strony innymi płytkami lub brzegiem planszy), to dodatkowo umieszcza na tym polu piramidkę. Pozwala ona na zdobycie punktów za każdy kolor stykający się bokiem z piramidką.

Zdobyte punkty w każdym kolorze zaznacza się odpowiednim znacznikiem na planszy punktacji. Jeśli gracz w danym kolorze uzyska 18 punktów, może wyłożyć w swojej turze dodatkową płytkę, ale dany kolor nie przyniesie do końca gry już żadnych punktów. Trzeba również zdobywać punkty równomiernie w każdym kolorze, ponieważ ostatecznego zwycięzcę pojedynku określa się poprzez porównanie najsłabiej punktowanych kolorów u każdego gracza. Przykładowo, pierwszy gracz uzyskał najmniej punktów w kolorze zielonym, a ich wartość wynosi 7; najsłabszym kolorem u drugiego gracza jest fioletowy, z liczbą 9 punktów. Wygrywa więc drugi gracz.

Przyjemne i pożyteczne

AXIO to gra, której zasady tłumaczy się w 3 minuty. Ta prostota sprawia, że zagrać w nią może każdy, począwszy od dzieciaków już z klas początkowego nauczania, a skończywszy na dorosłych.  W dodatku czas gry, zwykle nie przekraczający 30-40 minut, sprawia, że z łatwością wygospodaruje się chwilę na taką formę relaksu i rozrywki.

Wielu osobom które nigdy nie miały okazji zagrać w Geniusza, kłopot sprawia zrozumienie zasady punktacji końcowej. A to bardzo ważna zasada, wpływająca na całą rozgrywkę. Przed grą trzeba na przykładzie 2 plansz punktacji pokazać o co chodzi: wskazać najsłabiej punktujący sześcianik na pierwszym torze punktacji, odczytać liczbę punktów i porównać z punktami najsłabszego znacznika na drugiej planszy. Najbardziej oporne osoby zrozumieją tę zasadę najpóźniej po 1 rozgrywce. Z punktacją końcową wiąże się sposób grania. Znaczniki kolorów powinno się przesuwać w miarę równomiernie do przodu, choć bywa, że 1 z kolorów szybko dociera do końca planszy. Nie jest to korzystna sytuacja, bo gracz wolniej zdobywa punkty pozostałymi kolorami i pozostaje w tyle, w stosunku do współgraczy walczących zażarcie o wszystkie swoje kolory.

AXIO to gra logiczna i choć dobór kafelków jest losowy, to nie odczuwa się go zbyt mocno. Mając do dyspozycji 5 kolorów i duże pole gry zawsze jest coś do zrobienia. Można również wymienić wszystkie swoje płytki, pod warunkiem, że wśród nich nie ma koloru najsłabszego. Wygrana nigdy nie jest przypadkowa, co widać po niewielkiej różnicy punktów. Spoglądanie na plansze punktacji współgraczy to norma, stałe monitorowanie swojej planszy również. Sytuacja na własnej planszy punktacji pomaga dokonać wyboru co do koloru, ale i tak wszystko zależy od gracza. Można walczyć o punkty dla siebie, można coś próbować zablokować przeciwnikowi. Im bardziej zaawansowana w czasie rozgrywka, tym więcej emocji i napięcia. Podobnie jak w Geniuszu, rozgrywki w AXIO dostarczają mnóstwo emocji, ćwiczą zmysł obserwacji, wymagają myślenia i rozwijają umiejętności strategiczne.

Bardzo lubię Geniusza i jego 2-osobową wersję podróżną. AXIO też mi się spodobało, mimo moich początkowych obaw. W końcu, jakby nie było, dr Knizia nie wysilił się i jedynie zmodyfikował to, co już bardzo dobrze znam. Podczas rozgrywek w AXIO, w 2-4 osoby, czas płynie szybko, a sama rozgrywka jest bardzo przyjemna. Każdy gracz intensywnie myśli nad planszą i choć to łatwa gra, to jednak przyjemnie masuje mózgi. Jedynie wariant solo mnie zanudził: gracz nie ma wyboru odnośnie doboru płytek (dociąga po 1 z woreczka) i nie ma żadnej interakcji z graczami o miejsce na polu gry.

Polecam AXIO wszystkim graczom rodzinnym, którzy nie mają w domu gry Geniusz. To ciekawa gra logiczna, do której zasiądą przy stole 3 pokolenia. To gra, przy której będziecie z satysfakcją spędzać wolny czas i połączycie przyjemne z pożytecznym. W końcu logiczne myślenie trzeba rozwijać.

Link BGG