Amazonia

Dziś zapraszam was do podróży w głąb deszczowych lasów Amazonii. W krainę bogatą w roślinność i zwierzęta. Na obszary, w których natura dokonuje dzieła zniszczenia i daje też rozmaite życie. Bez udziału człowieka żyjącego w niezgodzie z nią, ale z udziałem tych, co dbają o jej rozwój.

Amazonia to bardzo ciekawa gra, wydana w Polsce przez Lucky Duck Games, przeznaczona jest dla 2 osób, z wariantem solo i rozgrywką dla 3-4 graczy. Wszystkie grywalne i wciągające. Zadaniem graczy jest hodowanie drzew, dbanie o gęstą roślinność i zasiedlanie lasu zwierzętami. Zwycięzcą zostaje gracz z najbujniejszym lasem deszczowym.

Elementy gry

Moją uwagę przyciągnęło nieduże pudełko, z piękną grafiką amazońskiego lasu. To zapowiedź uczty dla oczu, jaka czeka na graczy, po podniesieniu wieka. Zresztą nie ma się co dziwić, jeśli za oprawę graficzną odpowiada Vincent Dutrait. Tekturowe żetony punktów w kształcie liści i drzew, żetony ze zwierzętami i duża liczba przepięknie zilustrowanych kart bardzo mocno wpływają na klimat gry. Gdy te wszystkie elementy pojawiają się na stole, w postaci lasów graczy, to ma się wrażenie przebywania właśnie w takim gąszczu. Co więcej, moje współgraczki stwierdziły, że choć to gra tylko papierowa, to miały odczucie, że faktycznie uczestniczą w rozwoju lasów. Ta nasza babska wyobraźnia… Muszę wspomnieć o jeszcze jednym ciekawym elemencie, jaki znajduje się w pudełku. Nie ma w nim foliowych woreczków na elementy, ale są 2 papierowe torebki. I nawet nieźle się sprawują, choć nie wiem jak długo wytrzymają.

Podstawowym elementem gry są karty, a każda z nich ma wpływ na końcową punktację. Zawierają również krótkie ciekawostki związane z przedstawionymi na kartach elementami przyrody. W talii znajdują się:

1. Karty pni i koron drzew – to one stanowią najważniejszą część pola gry graczy. Z nich tworzy się amazoński las. Liczy się nie tylko liczba drzew, ale też ich wysokość. Poszczególne przynoszą graczom punkty zwycięstwa, ale też nimi konkuruje się z innymi graczami.
2. Karty roślin – jest ich w sumie 7 rodzajów, 4 pojawiają się w wersji zaawansowanej. Na koniec każdego sezonu przynoszą określoną liczbę PZ, nawet ujemną, zależną od liczby zebranych egzemplarzy, niektóre są powiązane z innymi kartami, ale też pozwalają na manipulację nimi.
3. Karty zwierząt dzieli się na 2 rodzaje: szukające pary, które dają różne liczby PZ i aktywne, wprowadzające określony efekt do gry, związany z manipulacją kartami w stosach lub lesie.
4. Karty nasion pozwalają na koniec sezonu dobrać dodatkowe karty ze specjalnego stosu i powiększyć amazońską dżunglę. Karty pogody, za pary słońce i deszcz, też przynoszą punkty.
5. Karty zagrożeń niosą ze sobą odrobinę spustoszenia. Niszczą karty roślin lub zwierzą u gracza lub też u innych, a także pozwalają na drobne manipulacje kartami.

Zasady gry dla 2 graczy

Po przygotowaniu wspólnego pola gry, zawierającego: 3 stosy kart sezonów, stos kart nasion i 3 obszary wzrostu, gracze otrzymują początkową kartę pnia – to pierwsze posadzone w dżungli drzewo. W trakcie 3 rund, podzielonych na kolejno rozgrywane tury, gracze gromadzą karty, z których co sezon odrzucane są wszystkie prócz drzew i zwierząt. Za odrzucane karty gracze zdobywają lub tracą punkty i ewentualnie karty.

W swojej turze gracz kolejno przegląda karty znajdujące się na stosach wzrostu. Jeśli nie jest zainteresowany kartami z danego stosu to dokłada do nich 1 kartę z bieżącego sezonu. Jeśli zaś chce zatrzymać karty, to wszystkie umieszcza na swoim polu gry, a puste miejsce wzrostu zapełnia 1 nową kartą. Rezygnacja ze wszystkich stosów oznacza konieczność zatrzymania 1 losowej karty ze stosu bieżącego sezonu.

Zdobyte karty dokłada się do swojego pola gry: pnie i korony do lasu, zaś pozostałe karty umieszcza się obok, grupując je. Raz na sezon można skorzystać ze specjalnych zdolności kart zwierząt. Koniec sezonu następuje w chwili dobrania ostatniej karty ze strefy wzrostu. Rozpoczyna się punktacja, odrzucanie i rozpatrywanie kart w ściśle określonej kolejności: zwierzęta, nasiona, zagrożenia, drzewa, rośliny i pogoda. Na polu gry zostają tylko karty drzew i zwierząt. Koniec sezonu to również punkty za najwyższe  drzewo. Gracze porównują ich wysokości między sobą. Gra kończy się po trzecim sezonie, po przyznaniu punktów za największy las.

Podstawową grę można urozmaicić stosując karty zaawansowane. Dodaje się je do talii podstawowej, jednak w przypadku zwierząt, trzeba odrzucić te z wersji podstawowej. Inną atrakcją są karty zmiennych sezonów, wprowadzające nowe zasady w każdym sezonie. Tych kart jest 11 i dobierane są losowo. Dzięki nim, za spełnienie opisanych na karcie wymagań: zdobywa się lub traci określone PZ lub karty, wprowadzają również interakcję pozytywną i negatywną względem przeciwników.

Wariant solo

To rozgrywka, w której gracz będzie symulował przeciwnika, tzw. Ducha Lasu. Podczas przygotowania gry należy odrzucić pewne typy kart, otrzymuje również 1+ kart pni (zwykły gracz zaczyna grę bez pnia). Jedyna ważna zmiana zasad dla zwykłego gracza, to konieczność ujawnienia kart zagrożeń w pomijanych stosach wzrostu. Podczas gry efekty z kart zwierząt nie działają u wirtualnego współgracza, dostaje on też aż 7 PZ, gdy ma więcej zagrożeń niż zwykły gracz. Duch Lasu zawsze gra jako drugi i jako drugi liczy PZ na koniec sezonu. Obowiązują go również specjalne zasady dotyczące wyboru stosu wzrostu i dokładania kart drzew i koron.

Gra dla 3-4 osób

Różni się od podstawowej gry sposobem przygotowania stosów wzrostu. Tylko trzeci znajduje się na środku stołu, zaś numery 1 i 2 pomiędzy poszczególnymi graczami. Na początku sezonu dwa pierwsze stosy wzrostu zawierają po 1 karcie, zaś trzeci – 2. Gracz w swojej turze przegląda stosy w zwykłej kolejności, o 1 i 2 konkurując tylko z sąsiadami.

Wrażenia z rozgrywek

Amazonia to świetna gra karciana, przy której w każdym wariancie bawiłam się znakomicie. Choć gra jest przede wszystkim zaprojektowana dla 2 graczy, to ani trybowi solo, ani wersji wieloosobowej niczego nie brakuje. Zauroczy was w tej grze właściwie wszystko. Zaczynając od atrakcyjnej oprawy graficznej, aż do elementów rozłożonych na stole, tworzących gęsto upakowaną dżunglę. Jest barwnie, ale też mądrze, bowiem i ciekawostek przyrodniczych na kartach jest sporo. Dbanie o wzrost drzew, miejsce rozwoju wielu gatunków roślin i zwierząt, działa na ludzką psychikę bardzo uspokajająco. Mimo, że przecież konkuruje się o punkty zwycięstwa.

Mechanika gry jest bardzo prosta: zdobądź karty-dołóż karty. W doborze kart podoba mi się możliwość wyboru kart z 3 stref wzrostu. Na początku liczba kart w tych strefach wynosi kolejno: 1, 2 i 3. Potem jest zmienna, zależnie od tego, czy stos zostaje pominięty. Można więc zdobyć 1 lub wiele kart. Czasem to są niechciane karty np. w postaci nadmiaru kart bromelii, dającej ujemne punkty, lub w postaci kart zagrożeń. Jeśli się te ostatnie pojawiają, to wolę by było ich więcej, tak by rykoszetem dostał współgracz(e). Podoba mi się sposób rozrostu lasu – gracz albo idzie w liczbę drzew, albo w ich wysokość. Trzeba jednak wziąć pod uwagę fakt, że punktują drzewa z koroną, a tych nie ma pod dostatkiem. Szczególnie wtedy, gdy gracz dostaje korony i musi je odrzucić z powodu braku pni. Czym potem ukończyć drzewa?

Tu trzeba wspomnieć o losowości. Jest związana z dystrybucją kart. I choć gracz ma jakiś wybór i kart jest dostatek, to jednak nie zawsze dostajemy to, co byśmy chcieli. To lekki tytuł, a nie mózgożerne euro z silniczkiem, a jak się o tym pamięta, to i nastawienie jest właściwe, i poziom tolerancji względem losowości jest wysoki.

Ta gra jest przyjemna, to nie wyścig o punkty, ale miłe spędzenie ze sobą czasu w sposób twórczy i z umiarkowanym poziomem decyzyjności. Wygrana na punkty oczywiście cieszy, ale odniosłam wrażenie, że na pierwszy plan wysuwa się ciekawa, związana z naturą tematyka i pozytywne odczucia po rozgrywce. Patrząc na grę pod kątem mechaniki i pomysłu, przyznaję, że Amazonia została bardzo elegancko zaprojektowana. Rozgrywka przebiega sprawnie, nie ma żadnych problemów z rozumieniem opisów kart i samych zasad. Dzięki temu zagra w nią każdy, od nowicjusza po doświadczonego gracza. Dla pierwszych będzie to niesamowite przeżycie z nowoczesną planszówką, dla tych ostatnich świetny i mocno osadzony w tematyce filerek.