Ferie z młodzieżą: Skyline Express – roll and write
Gry o mechanice roll and write cieszą się w moim domu dużym powodzeniem. Za lekkość, szybkość, a jednocześnie zmuszanie do kombinowania. No i często mają wariant solo, który ratuje, gdy czasu jest niewiele, współgracze są zajęci, a mózg domaga się planszówkowej aktywności. Skyline Express – roll and write trafił pod dobry adres.
Gra zamknięta została w niewielkim pudełku, a w nim znajdziecie: bloczek z polem gry, 5 różnokolorowych pisaków (z czasem pewnie trzeba będzie zastąpić je kredkami), 4 kolorowe kości k6, ze standardowym zakresem liczb. Są też 2 instrukcje: angielska i polska. W instrukcji wspomniano o znaczniku pierwszego gracza, nie ma nic takiego w pudełku, więc użyjcie czegokolwiek, co macie pod ręką. W “dużej wersji”, o której niebawem przeczytacie na moim blogu, znajdują się dwa znaczniki pierwszego gracza w kształcie złotych pociągów – jeden z nich można wrzucić do pudełka z wersją Roll&Write.
Zadaniem graczy jest właściwe rozmieszczenie pasażerów w wagonie złożonym z 6 czteroosobowych przedziałów. Rozmieszczenie zależne będzie od preferencji pasażerów, określanych na początku gry. Najważniejszym elementem gry jest arkusz, który otrzymuje każdy gracz. Na nim znajduje się 6 obszarów, na których pisakami oznacza się odpowiednie elementy. Patrząc od samej góry, wyróżnia się:
- Pole zadań – tu na początku gry oznacza się za co gracze będą dostawali punkty zwycięstw (PZ). Po rzucie 4 kośćmi zakreśla się pola odpowiadające uzyskanemu wynikowi na kości danego koloru. Wartości punktów za spełnienie zadania wynoszą w większości przypadków 5, ale są też i za 2. Kości żółta i niebieska określają 2 kolory pasażerów, które muszą znajdować się naprzeciwko siebie w danym przedziale. Pozostałe 2 kości pozostawiają większy wybór odnośnie kolorów pasażerów: wskazują na pozycje przy oknie lub przy drzwiach oraz na 1 pasażera konkretnego koloru, otoczonego przez 3 innych w wybranym przez gracza kolorze.
- Wagon – został podzielony na przedziały i miejsca, te obszary gracze kolorują właściwymi pisakami. Są tu również pola, którymi określa się tzw. persony, dające dodatkowe PZ.
- Akcje kości – przypominają jakie są bonusy za wartości liczbowe uzyskane na kościach. Są to bilety, punkty kości i persony. Natomiast oznacza się to na kolejnym obszarze tzw. torach punktów kości i biletów. Te można w trakcie gry wykorzystać do: zmiany wartości liczbowej wyniku o ± 1, zmiany koloru kości, określenia usługi dającej dodatkowe PZ.
- Usługi – to obszar określający pary kolorów, przynoszące graczom kolejne PZ. Jeśli jakiś gracz zdobędzie daną usługę (lub 2 graczy w rozgrywce 3-4 osobowej), to pozostali już z niej nie mogą korzystać.
- Pola punktacji – gracze wpisują tu wyniki uzyskane za realizację zadań, usługi i persony.
Zasady gry
Na początku gry, pierwszy gracz rzuca wszystkimi kośćmi, a ten rzut określa zadania, jakie czekają na graczy. Następnie rozpoczynają się rundy, w których gracze kolejno będą rzucać kośćmi. W swojej turze pierwszy gracz rzuca kolorowe k6, wybiera 1 z nich i notuje wynik na swoim arkuszu – zaznacza kolorem miejsce zajęte przez pasażera i oznacza bonus wynikający z liczby jaka wypadła na kości. Pozostali gracze kolejno zabierają 1 kość dla siebie i również notują wyniki. W rozgrywce 2-osobowej inaczej dobiera się kości: pierwszy gracz zabiera 1, drugi 2, pierwszy ostatnią. W swojej turze gracz może wykonać dowolną liczbę akcji specjalnych. Skreślając 1 punkt kości może zmienić jej wartość, za 3 punkty kości może wybrać inny kolor kości niż posiada, za 5 punktów biletów zdobywa wybraną i dostępną usługę. Na koniec rundy następuje zmiana pierwszego gracza, a gra kończy się w chwili zapełnienia pasażerami całego wagonu (24 miejsca). PZ otrzymuje się za wykonane zadań, persony (każda persona to 1 PZ plus po 1 PZ za każdego pasażera w tym samym kolorze w danym przedziale) i usługi (po 2 PZ za każdą parę pasażerów w określonych kolorach).
Wariant solo
To rozgrywka z wirtualnym przeciwnikiem (WP), który zdobywa punkty tylko za persony (podwójne PZ) i usługi. W danej rundzie gracz najpierw wybiera kość dla siebie, potem dla WP, przerzuca dwie pozostałe i znów dobiera kości jak wcześniej. Wybierając kość dla WP należy trzymać się określonych w instrukcji zasad, podobnie jak w przypadku rozmieszczania pasażerów w wagonach. W tym ostatnim zagadnieniu zwrócę uwagę na fakt, że przedziały mają być wypełniane pasażerami tego samego koloru, a jeśli nie ma już wolnego miejsca w przedziale, to pasażer trafia na pierwsze puste miejsce idąc od góry i na prawo.
Podsumowanie
Skyline Express to sympatyczna gra z mechaniką rzuć kością i zaznacz. Jest to losowa gra, w której trzeba umiejętnie zarządzać uzyskanymi wynikami. Dla złagodzenia skutków losowości oraz wyborów współgraczy, wprowadzono możliwość wymiany punktów kości na zmianę wyniku lub koloru kości. Oczywiście, jeśli ktoś ma poczucie, że nic nie jest w stanie zrobić ze zdobytą kością. W rozgrywkach 3-4 osobowych częściej korzystaliśmy z tych zamian. Zarządzanie kośćmi i rozmieszczanie pasażerów jest pozornie łatwe. Każdy chce zdobyć jak najwięcej punktów zwycięstwa i okazuje się, że jednak liczba wyborów jest dość spora. O które zadania walczyć, gdzie umieścić persony, jakie usługi będą najlepsze? Drobny paraliż decyzyjny też się może zdarzyć.
Dla osób lubiących takie suche, logiczne oraz losowe gry to bardzo przyjemna i angażująca pozycja. Z racji, że wyniku nie zna się do samego końca, jest też sporo napięcia. Dobrze grało mi się w każdym składzie osobowym, choć w 2 osoby było mniej emocji związanych z podbieraniem sobie kości. Zaprzyjaźnionej młodzieży też się podobało i na najbliższych spotkaniach z planszówkami gra na pewno trafi na stół. Wariant solo przypadł mi do gustu i przed spaniem, w ramach dobranocki dla dorosłych, sprawdził się wyśmienicie. Gra jest niewielka, można więc zabrać ją ze sobą wszędzie, a z tłumaczeniem zasad nowym graczom nie będziecie mieć żadnego problemu: są krótkie i nietrudne.
Grę przekazało wydawnictwo: Thistroy Games