Scheherazade | Żubr Pompik ZnadPlanszy.pl

Wielu dzieciom nie trzeba przedstawiać Żubra Pompika. Jeśli jest tu jednak ktoś, kto nie zna tego dzielnego i mądrego żuberka, to już spieszę z wyjaśnieniem. Zamieszkuje Puszczę Białowieską, jest ciekawski i ma wielu przyjaciół. O jego przygodach możecie poczytać na kartach serii książek Tomasza Samojlika i obejrzeć je w serialu produkowanym przez EGoFILM. To bardzo mądra opowieść dla dzieci.

Pompik bohaterem planszówki

Wydawnictwo Egmont wydało grę planszową dla młodszych dzieci, dzięki której bohaterski żuberek może zamieszkać w każdym domu. Pompik nie ma przed sobą łatwego zadania, więc dzieci muszą mu pomóc. Wyzwanie jest pozornie proste – trzeba nazbierać kwiaty na urodziny jego siostry.

Żuberek, w postaci dużego drewnianego pionka z naklejką, wędruje po lesie, reprezentowanym przez planszę z 14 polami. Kierunek wędrówki wyznaczają strzałki i jak to w lesie bywa nie ma jednej ścieżki. Droga 2-krotnie się rozwidla, co daje możliwość wyboru 3 ścieżek. To świetne rozwiązanie by uniknąć monotonii, dać młodym graczom wybór i wpływać na szybkość przebiegu gry. Na 13 polach umieszcza się losowo kafelki z leśnymi zwierzątkami (6 par) i kafelkiem burzy. 1 pole pozostaje puste, by znów urozmaicić rozgrywkę. Są też żetony kwiatów w 3 kolorach, znacznik słońca i 2 kostki z oczkami oraz podobizną Pompika.

Pomagamy Pompikowi

Celem gry jest zbieranie żetonów z kwiatami na urodziny Polinki. Wygrywa gracz, który zbierze ich najwięcej. W swojej turze gracz rzuca 2 kostkami i gdy wypadną na ściankach:

Dwie różne liczby – wybiera 1 z nich i o tyle pól przesuwa pionek Pompika,
Dwie te same liczby – przesuwa Pompika dokładnie o wartość jednej z nich,
Żuberek i liczba – przesuwa Pompika o liczbę wskazaną przez kostkę,
Żuberek i żuberek – nie przesuwa pionka, wszyscy gracze próbują złapać pionek, a najszybszy gracz zdobywa 1 żeton kwiatka.

Po przesunięciu pionka o wskazaną liczbę pól, gracz odsłania znajdujący się na nim żeton, przemieszcza go na puste pole na planszy i odsłania inny żeton. Jeśli na odsłoniętych żetonach są takie same zwierzątka, to gracz otrzymuje 1 żeton kwiatka. Na dzieci czeka wśród żetonów 1 pułapka. Odsłonięcie żetonu burzy powoduje, że gracz traci 1 zdobyty żeton kwiatka. Gracz zasłania żetony i kolejkę rozpoczyna kolejna osoba. Gra trwa dokładnie 9 rund. Gdy Pompik stanie lub minie pole czerwone, to należy przesunąć znacznik słońca o 1 pole do przodu. Gdy znacznik osiągnie pole z księżycem (lub zabraknie kwiatów) to gra natychmiast się kończy.

Pompik lubi zmiany

W grze zaproponowano 2 warianty:

Dla najmłodszych, w którym kafelek burzy nie powoduje utraty żetonu kwiatu.
Dla starszych, w którym punkty zwycięstwa otrzymuje się za każdą trójkę kwiatów w 3 różnych kolorach; po odkryciu kafelka burzy wymienia 1 własny kwiatek na dowolny innego gracza; po wyrzuceniu 2 liczb na kostkach może przesunąć się o liczbę pól równą ich sumie.

Przygarnij Pompika

Żubr Pompik to bardzo sympatyczna i ciekawa gra dla dzieci. Zasady gry opierają się na kilku prostych mechanikach: zbieraniu elementów, memory, rzucie kością czy przemieszczaniu z punktu do punktu. Bardzo to udana kompozycja. Dzieci nie nudzą się, podejmują decyzje, wytężają pamięć, kalkulują (szczególnie w chwili wyboru drogi dłuższej lub krótszej) i przede wszystkim bardzo dobrze się bawią. Gra mocno je angażuje i z mnóstwem pozytywnych emocji walczą o każdy kwiat dla Polinki. Mnie podoba się bardzo liczba wyborów (o ile pól iść, w którą ścieżkę skręcić, czy podpowiedzieć współgraczom, gdzie jest kafelek do pary, jaki żeton zabrać przeciwnikowi), przyjazna atmosfera podczas rywalizacji (dzieci i tak kwitują, że wszystkie kwiatki dadzą Polince, będzie ich miała jak królowa), napięcie związane z wędrówką słońca (czas płynie, a kwiatków mało) i oczekiwaniem na 2 podobizny Pompika na kostkach (kto pierwszy złapie?). Świetna to gra!