Piranie!

Nasza Księgarnia nie zwalnia tempa pracy. Liczba tytułów jaka pojawiła się już w tym roku i to co jest planowane zadowoli graczy. Tym bardziej, że wydawca pilnuje jakości oferowanych gier. Piękne grafiki, solidne elementy, świetnie napisane instrukcje, ciekawe i wciągające mechaniki. Najnowsza gra Piranie! nie odbiega jakością od pozostałych gier tego wydawnictwa.

Polska wersja tej gry, w porównaniu z poprzednimi wydaniami jest naprawdę piękna. Już sama okładka przykuwa uwagę, nie mówiąc o pozostałych elementach, które wzbudzają bardzo pozytywne emocje i zyskały większą przejrzystość oraz funkcjonalność. Wydawca pokusił się również o tematyczne nawiązanie do współczesności i tak oto trafiamy do…

Życie Carlosa

Jako poszukiwacz przygód, wszedł tam gdzie nie powinien. Naraził się komuś w San Escobar i teraz próbuje ratować swe życie. Dobrze wie, że niewielka pomyłka lub niesprzyjające wiatry zepchną go wprost w paszcze piranii. Łatwo nie jest.

Carlos w grze reprezentowany jest przez pionek wspólny dla wszystkich graczy. Jest on poruszany po planszy podzielonej na 13×13 pól. 8 pól to teren bezpieczny dla Carlosa i stanowi wyspę na środku karaibskiego akwenu. Pozostałe pola to woda, z zaznaczonymi polami, między którymi będą przestawiane znaczniki piranii. Znaczniki te to punkty karne, a zdobycie 2-3 (zależnie od liczby graczy) oznacza przegraną 1 z graczy i zwycięstwo pozostałych.

Każdy gracz posiada 12 kart w 4 rodzajach, wyznaczających 4 kierunki ruchu, oznaczone na brzegach planszy. Wynika z tego, że pionek można poruszać tylko w pionie lub poziomie. Karty posiadają dodatkowo 2 oznaczenia:

• liczby 1-3 określające o ile pól musi poruszyć się Carlos,
• ilość pni, jaką gracz zdobywa z danej karty.

W grze znajdują się również żetony pni i 7 żetonów piranii.

Wędrówka Carlosa

Wszyscy gracze jednocześnie wybierają 1 kartę ze swojej ręki i kładą ją zakrytą przed sobą. Następnie kolejno, zaczynając od pierwszego gracza, odsłaniają kartę i przesuwają pionek w kierunku wskazanym przez zagraną kartę i o określoną na niej liczbę pól. Po przesunięciu pionka, gracz może przestawić znacznik piranii na dowolne pole oznaczone rybą. Zagrana karta pozostaje na stole i w danej rundzie już nie może zostać wykorzystana.

W chwili gdy pionek ma stanąć na polu z wodą, gracz powinien położyć na tym polu znacznik pnia. Brak znaczników oznacza katastrofę. Carlos wpada do wody, a gracz otrzymuje karną piranię ściągniętą z planszy. Piranię zdobywa się w sumie na 3 sposoby:

• pionek wpada do wody,
• pionek trafia na piranię,
• pionek wychodzi poza pole gry.

Zdobycie przez 1 z graczy znacznika piranii kończy rundę. Gracze oddają niewykorzystane pnie, podliczają pnie z niewykorzystanych kart i otrzymują ich równowartość z puli, zbierają karty ze stołu i znów z 12 w ręku rozpoczynają kolejną rundę. Gra kończy się w chwili, gdy 1 z graczy zdobędzie 2 lub 3 (zależnie od liczby graczy) znaczniki piranii. Zostaje wielkim przegranym w San Escobar.

W wariancie 2-osobowym gracze zagrywają po 2 karty i odsłaniają je na zmianę. Pozostałe zasady są takie same.

Pojedźmy znów do San Escobar

Piranie! to lekka gra rodzinna, przyciągająca do stołu starszych i młodszych graczy nie tylko pięknymi ilustracjami.  Mechanika gry zapewnia zabawę przez wiele godzin, każdorazowo z niegasnącym napięcie. Rozgrywki nasycone są mieszaniną ryzyka, blefu i koniecznością stałego szacowania: ile mam żetonów pni, jakie karty zostały mi na ręku, gdzie znajduje się pionek Carlosa. Emocji dodaje kolejność odkrywania kart. W głowach kotłują się myśli: co zagrają gracze przede mną, jak się bronić przed karnym żetonem, co mam zagrać, by kolejne osoby zapędzić w kozi róg? Do tego trzeba dobrze zarządzać kartami, bo od tych, jakie zostaną w ręku, zależy liczba pni jakimi będzie gracz dysponował w następnej rundzie. Dzieci odkrywają tę zależność nie tak szybko, co oznacza, że mechanika potrafi je zaskoczyć i wymusić inny sposób grania. Dlaczego mi nie powiedziałaś, że tak trzeba grać? Bo gra ma większą wartość, gdy sama odkryjesz pewne zależności. Emocji dodaje też możliwość przestawiania żetonów piranii. Choć można to zrobić tylko na określone pola, to i tak zawsze zastawi się w ten sposób pułapkę. Byle nie na siebie.

Dowodem na atrakcyjność tytułu są również liczne nominacje, rekomendacje i nagrody zdobyte w 2005 r., przykładowo: rekomendacja Spiel des Jahres i Spiel der Spiele Hit für Familien, nominacja Kinderspielexperten “8-to-13-year-olds”, nagroda Japan Boardgame Prize Best Foreign Game for Beginners. Sama wam ten tytuł polecam, bo wart jest posiadania w zbiorach gier rodzinnych, tym bardziej, że dobrze gra się w każdym składzie osobowym i w każdym wieku (zaczynając od 7 lat).

Link BGG

Grę możecie kupić w sklepie www.planszomania.pl