OddVille

Gdy przeczytałam, że jest to kompaktowa gra o budowaniu miasta przy pomocy mechaniki worker placement, w dodatku z krótkim czasem gry, to wiedziałam, że muszę w nią choć raz zagrać. Po pierwszej rozgrywce jeszcze wielokrotnie zasiadałam do stołu, z radością obserwując jak początkujący i niedzielni gracze dzielnie walczą o punkty zwycięstwa.

OddVille jest lekką eurogrą. Nie ma w niej innowacyjnych mechanik, a jedynie zlepek, zresztą bardzo dobrze działający, znanych mechanizmów. Przeszkadza to zaawansowanym graczom, tym, którzy poszukują nowych mechanik, oczekują od gier wysokiego stopnia skomplikowania lub sporych wyborów. Raczej ta grupa do OddVille nie zasiądzie. Zaś jako rodzinna eurogra sprawdza się dobrze.

Gracze wcielają się w role budowniczych miasta. Dysponują 4 robotnikami, z różnymi umiejętnościami. Każdy robotnik może zdobyć pieniądze (0-3 monety), określone surowce (drewno, kamień, cegłę, kamienie szlachetne) lub kartę budowy miasta (za darmo lub za opłatą). Wszystkie te elementy potrzebne są do budowy miasta. Za pieniądze można kupić dany surowiec, jeśli nie ma już darmowych miejsc na planszy surowców lub opłacić wcześniejszy powrót robotników na rękę. Surowce potrzebne są do budowania/aktywowania fragmentów miasta w postaci kart, o które też trzeba zabiegać. Już na początku gry gracz musi dokonać wyboru, na co przeznaczyć akcję danej tury. Czy zagrać kartę 1 robotnika, a może zagrać 1 kartę budowy miasta? Ta druga opcja jest możliwa tylko wtedy, gdy gracz posiada odpowiednie surowce, wskazane na danej karcie miasta.

Zagospodarowanie przestrzenne nie jest takie proste. Obowiązują przy tym pewne reguły dokładania kart, np. droga nie może kończyć się na budynkach. Jednak konsekwencje tej akcji są bardzo ważne – liczy się nie tylko miejsce dołożenia, ale i rodzaj karty, bo każdorazowo gracz zyskuje nagrody. Można więc wzbogacić się o konkretny lub wybrany surowiec, można go podwoić lub zamienić, czasem zyskuje się monetę. W dodatku dostaje się nagrody nie tylko za własną kartę, ale też za sąsiadujące (w pionie i poziomie) karty połączone drogą. Do tych jednorazowych bonusów dochodzą nagrody w postaci kart gildii. W sumie jest 12 kart postaci, po 3 w danej gildii. Każda postać daje unikalną cechę wykorzystywaną w czasie jej posiadania.

Gracze co chwila są nagradzani i takim mechanizmem gra wybacza błędy. Nie ma tu niewłaściwych decyzji. Każda i tak doprowadzi do uzyskania dość sporej liczby punktów zwycięstwa, podliczanych gdy jeden z graczy umieści swojego 6go robotnika na terenie miasta. Punkty otrzymuje się za: karty postaci, robotników na planszy surowców i posiadane karty budynków, również z unikalnymi cechami. Przykładowo, karta budynku może przynieść punkty za każdą sąsiadującą kartę, za każdą posiadaną kartę w określonej gildii, za karty z diamentami itp. Przy takiej punktacji zwycięzcą niekoniecznie zostaje gracz, który zakończył grę, choć ma pewną przewagę nad innymi.

Podsumowanie

OddVille to gra karciana, z bardzo prostymi zasadami i krótkim czasem rozgrywki. Przy czym, z punktu widzenia rodzin, zapewniona jest różnorodność rozgrywek ze względu na duży poziom decyzyjności, cechy postaci z gildii i różne bonusy z kart budowy. Z punktu widzenia zaawansowanego gracza powtarzalność jest duża. Łatwo bowiem się zorientować, że trzeba jak najszybciej inwestować w budynki, szczególnie w te, na które zużywa się tylko 2 surowce i dające jako bonus kartę postaci. Gwarantuje to szybkie zakończenie gry i zwykle zwycięstwo tego gracza. Zdobywanie monet jest również mało ważne, bo bonusy dają bardzo dużo korzyści w obszarze zdobywania surowców. W grze nie jest ważne co robią inni gracze, gra się pod siebie. Jedyna forma interakcji jest wymuszona przez niektóre karty postaci, choć spotkałam się również ze specjalnym blokowaniem tańszych pól na planszy surowców. Rozgrywki są dynamiczne, trudniejsze do kontrolowania wraz ze wzrostem liczby graczy. Mimo wad widzianych okiem doświadczonego gracza, znajomym rodzinom OddVille bardzo się spodobało, za przyjemną i bezstresową rozgrywkę, w której coś ciekawego można zrobić.