Kotostrofa!

Gra Old Maid znana jako Schwarzer Peter lub Czarny Piotruś to prosta gra karciana dla dzieci. Wywodzi się z epoki wiktoriańskiej, choć prawdopodobnie jej korzenie sięgają czasów starożytnych. Chyba nie ma takiej osoby, która by nie znała tej gry. Chyba nie ma takiego geeka, który by tę grę cenił. No i co byście zrobili, gdyby wpadła Wam w ręce gra oparta na tej mechanice? Pewnie by Wami zatrzęsło. Brrrr….

Hihi. Mam właśnie taką grę w ręku i wcale źle z nią nie jest. Tym bardziej, że za mechanikę zabrał się sam Bruno Cathala w duecie z  Mathieu Lanvin. Wycisnęli z Czarnego Piotrusia soki i stworzyli bardzo fajną grę dla starszych dzieci i rodzin, a pewnie i dla dorosłych szukających czegoś ultra lekkiego. W dodatku, mechanikę ubarwiła humorystyczna oprawa graficzna z kotami w roli głównej. Z kart spozierają więc Spider-cat, Hrabia Kotula, Billy Kić i in. postacie nawiązujące do bohaterów kultury masowej.

Wiecie już, że gra opiera się na kartach. Karty mają wartości od 1 do 10, a im wyższa wartość tym mniejsza liczba kart danego rodzaju. Do tego każda karta o określonej wartości może wystąpić w 1 z 5 kolorów, szósty kolor – czarny – zarezerwowany jest dla pojedynczej karty o wartości 10 (to odpowiednik Czarnego Piotrusia czyli Kotruś). Domyślacie się już pewnie, że znaczenie mają nie tylko wartości, ale też kolory kart.

Zasady

Celem gry jest pozbycie się kart z ręki, tak by na końcu gry, czyli po 2 rundach, mieć jak najmniej punktów karnych. Wszystko co zostanie w ręku przynosi punkty karne, będące suma wartości kart.

Na początku gry, w zależności od liczby graczy, należy odpowiednio przygotować talię usuwając określone karty. Każdy gracz otrzymuje 9 losowych kart. W swojej turze gracz:

  • musi wylosować kartę od sąsiada po prawej/lewej stronie zależnie od kierunku gry,
  • może odrzucić na środek stołu 2 karty w tym samym kolorze lub o tej samej wartości.

Odrzucając karty o tej samej wartości gracz wykonuje przypisaną im akcję:

  • para 1 – musisz odrzucić pozostałe 1 z ręki lub zmienić kierunek rozgrywki;
  • para 2 – wybierz kartę, którą weźmie od ciebie następny gracz lub zmień kierunek rozgrywki;
  • para 3 – gdy inny gracz weźmie od ciebie jakąś kartę, to musisz wymienić inną kartę z ręki na wybraną ze stosu kart odrzuconych lub zmień kierunek rozgrywki;
  • para 4 – daj dowolnemu aktywnemu graczowi (takiemu, który nie spasował) dowolną kartę;
  • para 5 – daj każdemu aktywnemu graczowi po 1 karcie z kart odrzuconych;
  • para 6 – możesz odrzucić dodatkową parę kotów i rozpatrzyć jej efekt;
  • para 7 – następny gracz losuje od ciebie 2 karty;
  • para 8 – następny gracz losuje od ciebie 3 karty;

Karty o wartości 9 i 10 nie mają par, a tym samym nie mają specjalnego efektu. Jeśli gracz nie chce lub nie może zagrać pary kart (kolor lub wartość) to może spasować i powrócić do gry w kolejnej rundzie lub spasować do końca gry. Koniec gry następuje wtedy, gdy zostanie 1 gracz z kartami na ręce lub wszyscy spasują.

Podsumowanie

Kotostrofa! to gra przeznaczona dla 3-5 graczy i w każdym składzie gra się tak samo przyjemnie. Jedyna różnica w rozgrywkach opiera się na rodzajach odrzuconych kart, którymi są 1, 8 i 9. Efekty tych kart niewiele wnoszą do mechaniki, stąd nie odczuwa się w żaden sposób ich braku przy mniejszej liczbie graczy (prócz liczby punktów karnych). Efekty kart wprowadzają do gry mnóstwo interakcji. Każdy gracz dąży do tego by pozbyć się wysoko punktujących kart albo przez ich odrzucenie, albo wciśnięcie współgraczom. Te przebiegłe spojrzenia, uśmieszki, myśli pełne knowań nadają tej grze swoistego uroku. Gra przebiega bardzo szybko, bo tworzenie par nie wymaga długich rozmyślań. Pozytywnym zaskoczeniem jest ilość wyborów w tak małej grze: kolor, para liczb, czasem zmiana kierunku gry, kolejność pozbywania się kart (każdy chce się pozbyć te wysoko punktujące, więc trzeba też zabezpieczyć się przed nimi). Pozytywnie nastraja też oprawa graficzna i jakość wykonania. Gra bardzo przypadła nam do gustu. Polecam!

Link BGG

0 Udostępnień