Na moim blogu można znaleźć recenzje kilku gier wydanych przez Instytut Pamięci Narodowej: Miś Wojtek, 7. W obronie Lwowa, Reglamentacja – gra na kartki, Polak Mały, 111, ZnajZnak Pamięć, Kolejka z dodatkiem Ogonek, ZnajZnak (cz.1 i cz.2), nawiązujących do współczesnej historii Polski. Pod względem mechanicznym są one lekkie, dzięki czemu mają szansę dotrzeć do większej grupy odbiorców, w tym do dzieci, młodzieży i graczy rodzinnych. Czytaj dalej
Miś Wojtek to gra planszowa wymyślona przez Olę i Magdę Gąsiorek z jednej z wrocławskich szkół. Mechanikę opracował Karol Madaj, a sama gra została wydana przez Instytut Pamięci Narodowej. Świetna to gra z wielu powodów i cenić ją będę tak jak trylogię o polskim lotnictwie czy Kolejkę. Czytaj dalej
28 czerwca w Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, podczas Pikniku Lotniczego, odbyła się premiera gry 7. W obronie Lwowa. Gra ta dopełniła trylogię gier wydanych przez IPN, a traktujących o lotnikach walczących o wolność. Czytaj dalej
Gry mnie często zaskakują, ale takiego zaskoczenia jeszcze nie doświadczyłam. Otwieram pudełko z grą, a w środku, prócz elementów gry, znalazła się elegancka gruba książeczka. Nie instrukcja, nie reklama, a opracowanie dr Andrzeja Zawistowskiego z IPN, na temat reglamentacji w Polsce Ludowej. Wieczorem chciałam tylko rzucić okiem na zawartość książeczki. Skończyło się na przeczytaniu całości, ponad 100 stron. Czytaj dalej
Jakiś czas temu przyszedł mail z zapytaniem czy nie chciałabym zrecenzować 2 nowości wydanych przez IPN. Jeden z tytułów to oczywistość, drugi wymagał przemyślenia: z kim, gdzie, jak znaleźć czas. Już nie tak łatwo wyrwać kolejne chwile z życia, tym bardziej, że owa gra nie jest w kręgu moich zainteresowań. Przemyślałam sprawę. O grze trzeba powiedzieć, choć raczej nie w formie recenzji. Czytaj dalej
Dziękuję wszystkim uczestnikom za wzięcie udziału w konkursie. Otrzymałam od Was 38 maili. Prawidłowe odpowiedzi to:
Zapraszam Was do wzięcia udziału w konkursie. Do wygrania są 3 egzemplarze gry 111, ufundowane przez Instytut Pamięci Narodowej.
Babciu, opowiedz jak to było za czasów gdy byłaś młoda? Do dziś pamiętam te wieczorne opowieści snute po ciemku gdy leżeliśmy w łóżkach. Były różne, ale z nich poznałam czasy II Wojny Światowej. Babcia opowiadała o bombardowaniu Trzebini w 1939 r., o tym jak musieli uciekać, chaosie, strachu, głodzie; o tym jak kryła męża pod płaszczem w kamieniołomie, by go Niemcy nie aresztowali; o radiu, które nielegalnie słuchali i kłopotach z donosami. Żywa lekcja historii.
Na zajęciach z dydaktyki wpajano mi zasadę, ze dobrze przeprowadzona lekcja to taka, którą uczniowie zapamiętają. Nauczyciel powinien się ciągle wysilać, by wprowadzać elementy działające na wyobraźnię. Założę się, że lekcje wykorzystujące gry planszowe będą pamiętane przez uczniów do późnej starości. Szczególnie te, podczas których grano choćby w ZnajZnak.
Urodziłam się pod koniec lat 70tych. Z czasów mojego złotego dzieciństwa pozostał w pamięci zapach paczek z pomocą od rodziny z RFN i Francji, oraz smak Skitlesów i Twixów z darów dla Betańczyków* na obozowe podwieczorki. Były też banany wyciągane spod lady przez uprzejmą sprzedawczynię i wielka kolejka w sklepie Społem po cukier, mąkę i ryż (po 1 kg na osobę). Pamiętam też radość, gdy raz pozwolono mi przepiąć ATARI 65 XE z telewizora Neptun na kolorowy Elektron, lub gdy babcia pozwoliła mi się nagrywać na radiomagnetofon Grundig zamknięty zwykle na klucz.