Scheherazade | Fits ZnadPlanszy.pl

Fits to międzynarodowy bestseller, zdobywca ponad 10 nagród i nominacji – w tym do prestiżowej Spiel des Jahres 2009 r. Do tej gry przyciągnęło mnie kilka spraw: typ gry – logiczna, autor – Reiner Knizia i wspomnienie z lat młodości – pewna gra komputerowa. No właśnie, komputerowy Tetris z 1984 r., ze spadającymi z góry ekranu 7 klockami tetromino (4 kwadraty połączone ze sobą bokami) był bardzo wciągający, a FITS właśnie z nią się kojarzy.

Z komputera na stół

I owszem, gra przypomina Tetris, ale powiedzmy sobie szczerze – nie da się go zamienić w grę planszową w skali 1:1. Za to jak najbardziej może inspirować. W Fits znajdziemy więc kilka wspólnych elementów z tą grą: użycie poliomin (figury geometryczne powstałe z połączenia kwadratów bokami), zsuwanie ich z góry na dół i zdobywanie punktów. W Fits może grać 1-4 graczy, stąd elementy gry są właśnie dla takiej liczby osób. Każdy gracz korzysta więc z 2-częściowej rampy, 2 dwustronnych tekturowych plansz zadań, które umieszcza się pod przezroczystą pokrywą rampy i 16 plastikowych klocków: triomino, tetromino i pentomino (3, 4 i 5 kwadratów połączonych ze sobą w poliomino). Wspólnym elementem są tekturowe karty zawierające grafiki poszczególnych klocków.

Spadające klocki

Jak zasymulować ruch klocków? Za to odpowiada pochyła rampa z pokrywą zawierającą 6 torów rozdzielonych wypukłymi prowadnicami. Umieszczając klocek w górnej części, zsuwa się go tak, by rowki klocka wpasowały się w prowadnice. Zsuwanego klocka nie można obracać, ani przesuwać na inny tor jeśli już znajduje się na prowadnicach. Wynika z tego, że klocek zatrzymuje się na najbliższym sobie klocku na rampie, nie działa tu więc opcja znana z komputerowego Tetris pozwalającego na jego ruch w bok podczas spadania. Gracz musi również pilnować, by klocki nie wychodziły poza rampę na boki, mogą natomiast wychodzić ponad górne pola toru. Dodatkowo, jeśli gracz nie chce umieszczać danego klocka na rampie, może go odrzucić z rozgrywanej rundy.

Zdobywanie punktów

W pudełku znajdują się plansze ponumerowane od 1 do 4. Dodatkowe plansze można pobrać ze strony wydawcy i wydrukować. Na stronie BGG są dostępne również inne plansze. Każda plansza punktuje w inny sposób, te w wersji podstawowej:

pierwsza: +1 punkt za każdy całkowicie zapełniony poziomy rząd, -1 pkt za każdy niezasłonięty kwadrat nadrukowany na planszy;
druga: dodatnie punkty o wartościach 1-3, za każde takie niezasłonięte pole specjalne, -1 pkt za każdy niezasłonięty kwadrat nadrukowany na planszy;
trzecia: punkty dodatnie i/lub ujemne za każde niezasłonięte pole specjalne, dodatkowo -1 pkt za każdy niezasłonięty kwadrat nadrukowany na planszy;
czwarta: +3 pkt. za parę takich samych symboli niezasłoniętych na planszy, -3 pkt. za symbol nie mający widocznej pary, dodatkowo -1 pkt za każdy niezasłonięty kwadrat nadrukowany na planszy.

Po czwartej rundzie następuje koniec gry i zwycięża gracz z ich największą liczbą. Podczas gry solo, gracz porównuje swoje wyniki z zamieszczoną w instrukcji tabelą. Można zostać nawet arcymistrzem, choć patrząc na wyniki z rozgrywek w kilka osób to nikt z nas jeszcze nie został nawet nowicjuszem (11-15 pkt.).

Uruchamiamy grę

W danej rundzie każdy gracz umieszcza właściwą planszę na rampie, losuje kartę ze startowym klockiem i umieszcza go na swoim polu gry, zsuwając z góry rampy na sam dół toru. Każdy gracz zaczyna grę z innym klockiem. Gracze rozgrywają tury jednocześnie: odsłaniana jest karta z klockiem, gracze umieszczają go na górze rampy i zsuwają. Gdy pojawi się karta z klockiem, który był startowy, wtedy gracz pomija go. Runda kończy się po umieszczeniu 16 klocków na rampach, następnie podlicza się punkty i rozpoczyna nową rundę z nową planszą.

Fits jest świetny

Fits to rodzinna gra logiczna. Elementy są solidne i jak na razie nie widać śladów użycia na cienkich plastikowych rampach, a już sporo rozgrywek za nami. To był jedyny element w wykonaniu o jaki się bałam. Gra ma bardzo proste zasady, ale nie jest banalna. Losowy dobór klocków może czasem dokuczyć, ale to właśnie doprawia grę emocjami i sprawia, że układy nie są powtarzalne. Za każdym razem usiądziecie z zaciekawieniem do tej gry i na nudę nie będziecie narzekać. W mechanice podoba mi się kilka rozwiązań:

każdy gracz zaczyna grę z innym klockiem, dzięki czemu współgracze nie będą kopiowali wzajemnie swoich układów,
różne sposoby punktacji w każdej rundzie, w tym ciekawe pola premii,
możliwość urozmaicenia gry dodatkowymi planszami, choć samodzielnie wydrukowanymi,
losowy dobór klocków, zapewniający niepowtarzalność rozgrywek,
brak możliwości przesuwania klocków w bok podczas ruchu w dół,
trudność w uzyskaniu wysokich wartości punktów zwycięstwa.

Odnośnie ostatniego punktu, choć zasady są proste, to nie tak łatwo zdobyć dodatnie punkty. Bywały takie partie, że cieszyła nawet niewielka liczba punktów dodatnich lub ujemnych, w chwili gdy inni gracze ujemnych punktów otrzymywali sporo. Losowy dobór klocków gracze muszą przekuć w przemyślane ich układanie – trzeba za każdym razem przeliczać zyski i straty, co poświęcić, o co walczyć. Przykładowo, najwięcej emocji zawsze dostarczają nam pola specjalne przynoszące -5 pkt., więc ważniejsze jest ich zakrycie niż zapełnienie kwadratów na polu gry. Gra wymaga myślenia i to mi się w niej bardzo podoba. Nie tylko ja przyjęłam bardzo dobrze tę grę – podoba się i dzieciom, i dorosłym, bez względu na doświadczenie w graniu.

Wydawnictwo Egmont wprowadziło na nasz rynek już kilka zacnych gier logicznych: Ubongo, Ubongo 3D, Trexo, Gemino, Pentago, Axio, Cappuccino, Pojedynek robotów (Dobutsu shogi) a także kilka łamigłówek z serii ThinkFun. Wszystkie bardzo dobre, a ja cieszę się, że miałam okazję je poznać. Z tą wiedzą będzie mi łatwiej przygotować gamesroom z grami logicznymi, jaki w najbliższym szkolnym semestrze pojawi się w zaprzyjaźnionej szkole podstawowej. Opisywany dziś dla was Fits sprawdzi się także wyśmienicie jako gra turniejowa, ze względu na proste i szybkie do wytłumaczenia zasady. Jest świetną grą i z całego serca polecam.

Grę wydało wydawnictwo: