Banda stworów

Banda Stworów to gra dla dzieci, która trafiła na listę rekomendowanych gier Spiel des Jahres 2019 r. I choć opiera się na mechanice wyszukiwania par, to poprzez wyśmienitą zabawę ćwiczy kompetencje językowe, nie tylko w języku ojczystym, ale również podczas nauki języków obcych.

W pudle z grą mieszkają różne dziwne stwory, niby ten sam gatunek, a jednak każdy wygląda inaczej. 54 przedstawicieli tej dziwnej rasy zostało sportretowanych na grubych tekturowych kafelkach, a z racji posiadania bliźniaków, kafelków w grze mamy aż 108. Ze względu na mechanikę gry, każda para bliźniaków ma różne rewersy. W świecie stworów istotny jest czas, który odmierzać będziemy minutową klepsydrą, zaś identyfikację prowadzić będziemy dzięki 2 kościom z 12 różnymi cechami wyglądu. Oprawa graficzna podoba się dzieciakom, a wysoka jakość elementów pozwoli grze służyć przez długie lata.

Zasady gry

Podstawowe zasady gry dotyczą rozgrywek w 4 i więcej osób. Dla 2-3 graczy oraz młodszych dzieci są dodatkowe zasady, o których napiszę na końcu. Przygotowanie gry jest bardzo szybkie – na stole umieszcza się: klepsydrę, kości, kafelki z czerwonym rewersem w zasłoniętym stosie, zaś te z niebieskim rewersem rozkłada się obrazkami do góry.

Gracze dzielą się na drużyny. Przedstawiciel drużyny rzuca obiema kośćmi, uruchamia klepsydrę i dobiera zasłonięty kafelek z czerwonym rewersem. Zadaniem tego gracza jest opisanie dla swojej drużyny stwora z kafelka, przy czym nie wolno mu korzystać z cech pokazanych na kościach. Cech jest 12 i dla sprawnego przebiegu rozgrywki ich opisy umieszczono na wkładce pudełka. Wystarczy rzut oka na taką pomoc, choć z czasem większość cech zapamiętuje się. Zadaniem pozostałych członków drużyny jest odnalezienie opisanego kafelka na stole. Można go wskazać raz – za dobre wskazanie drużyna zdobywa kafelek, źle wskazany kafelek zostaje na stole, a ten z czerwonym rewersem wraca na spód stosu. Zgadywanie kontynuowane jest dopóki piasek w klepsydrze się nie przesypie. Jeśli podczas opisu gracz użyje zabronioną cechę, wtedy drużyna przeciwna musi zareagować, a kafelek wraca na spód stosu. Tu można wprowadzić własne bardziej rygorystyczne zasady, np. utratę kolejki. Po upływie wskazanego czasu, turę zaczyna kolejna drużyna, a zwyciężają zdobywcy największej liczby kafelków.

Grając z młodszymi dziećmi można zrezygnować z 1-2 kości, zmniejszyć liczbę kafelków, a nawet zagrać w klasyczne memory. 2 graczy gra wspólnie i stara się znaleźć wszystkie pary w jak najmniejszej liczbie rund. Grając w 3 osoby, 1 opisuje, pozostałe szukają – kto będzie szybszy, ten zdobywa kafelek. To przede wszystkim gra dla dzieci, ale można w nią grać w każdym wieku, szczególnie gdy ćwiczy się języki obce.

Podsumowanie

Drobne modyfikacje zasad sprawiły, że gra działa świetnie w różnym składzie, choć ma różny charakter. Nic tu nie jest naciągane, więc rodzic z dzieckiem będzie bawić się równie dobrze, co kilka wieloosobowych grup. Stwory są zabawne, narysowane w sposób prosty, ubogie kolorystycznie dla utrudnienia zabawy, ale bogate w szczegóły. W końcu 12 różnych cech pomaga w stworzeniu różnorodnych postaci. Podczas każdego opisu gracze muszą pominąć 2 cechy wskazane na kościach, m.in. rozmiar, ręce, nogi, kolor, usta, rogi, uszy i in. Bywa, że te cechy są kluczowe do opisu stwora, szczególnie na początku gry, gdy na stole jest mnóstwo podobnych do siebie postaci. Nie jest łatwo, ale przez to emocjonująco i zabawnie. Do tego przesypujący się w klepsydrze piasek i konkurujące ze sobą osoby/drużyny dodają tej grze smaku. Zasady gry są bardzo proste i elastyczne (można je swobodnie modyfikować do własnych potrzeb), szybkie do wytłumaczenia, rozgrywka jest dynamiczna i zabawna. Można dzięki niej poćwiczyć spostrzegawczość, refleks i dokładność, a także umiejętności precyzyjnego opisu w językach polskim i obcych. Oczywiście bawiąc się przy tym wyśmienicie.

Link BGG